Ben asal zannetmiştim aşkı,
senden başkasına bölünemeyen;
sen asil zannetmiştin kendini.
İkimizde yanıldık.
Uzaktayım kirpiklerinin azami menzilinden
Yalan sanırdım oysa yardan uzak kalmayı
Uzaktayım cidden,
Uzaktayım ilmen siyaseten ve hakikaten
Parmak uçlarımızın ilk defa
boş ver iyi oldu gelmediğin...
yazmamıştım tek bir satır kaç gündür
anmamıştım gitmelerin adını
sevmelerin inadını yaşamamıştım
gelsen belki türküler tutulacaktı
dilim tutuşacaktı belki seni görünce
Aşka ara vermemek gerekiyor fikrimce. Çünkü çekeceğin ızdırap daha beter olur her yeni başlangıçta. Kanayan yanların çoğalır çünkü...
Nasıl ki belli bir süre dişini fırçalamayan birisi, fırçayı dişlerine tekrar sürdüğünde diş etleri kanarsa; aşka ara veren birisi de aşkı yüreğinde tekrar hissettiğinde kanayacaktır kalbi.
Aşka ara vermemek gerekiyor fikrimce. Çünkü çekeceğin ızdırap daha beter olur. Kanayan yanların çoğalır çünkü...
şimdi şurdan çıkıp gelsen diyorum...
yine aynı heyecanı duyarım içimde
unuturum derdi gamı kederi
yine zorlar kalbim göğsümün çeperini
dünya nimetlerinden çeker elimi
özlemimi derlerim kirpiklerinden
Vahşi bir hayvan sesleniyor içimden
Gözlerini avucumda buluyorum aradığımda
Bir mahzun oluşun var,
Bir çağırışın var ellerimi
Ve sonra ansızın gidişin var
İçimde kalan yokluğunla.
Yıllardır gezdiğim gurbet çölünde
Yetmeyen sıramı yetirdim ey dost!
Sevgi diyarından sevda elinden
Peygamber selamı getirdim ey dost!
İlk önce sen geldin aklıma estin
Dünyada yeter olmaz güzelliğin tahtına,
Düşünme yarınları uyma eller ahdına,
Zurnada peşrev olmaz ne çıkarsa bahtına,
Hadi çık gel koynuma, günahların boynuma.
İnsanoğlu ömrünü başkasına adıyor,
Ceplerinde sevgi getir gelirken,
İçanadolu'nun en içlerinden,
Gözlerin çarşafsız,
Kolların kucak dolusu,
Kalbinde burcu burcu şefkat ile gel...
Karmaşık bir sayının imajinel kısmı gibi
Kalıverdim ortada.
Kimse beni görmüyor
Kimse fark etmiyor yokluğumu.
Okyanusların unuttuğu kumsallar gibiyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!