Hamza Bağçalı Şiirleri - Şair Hamza Bağçalı

kızdırmayın kalemciyi beyler
damarına basmayın adamcağızın
pekala kıymetlidir isminiz lügatlerde
derin anlamları vardır
kıymet mana kalemdedir
bir teşbihe bakar

bak şu şeytanun işüne (başlarken ki andır.)
yine kapüştü işime
acele etmedüm ki tüü
Niye bulaştün işüme
***

bir şair öldü mü
ona en çok yakışan
ardında,
mekanı şiir olsun demektir.

anarsam ismini,
dilsiz şairler kavgaya tutuşur
korkarım
şiirler öksüz kalır,

özlersen beni, ismimi çağırırsan

Saçlarının kokusunu alıyorum;
Samyeli'nden,
Yıldız'dan..
geçmişimden,
geleceğimden..
Ellerin ellerime değiyor

terbiye fukarası bir şiir,
dün düşümde
kirpikdöken hecelerden
ağzıma ballar çaldı

ışık fışkıran parmaklarıyla

özlersem seni,
yenilirim
hantal bedenim bir taş gibi çarpar yere
boncuk boncuk dağılırım sokaklara caddelere

kollarımı dolduran boşluğunu söylemiyorum bile?

Şahmur şahmeranın canına kastettiğinde değil,
Şahmeran tahmasp’a gördüğünde gözlerini böyle düşürmüştü.

Bir yemişin diyalektik merakıyla
Salyaların aktığı o gece
Oğulları kızları çatladı toprağın.

Kalbimize hükmeden,
yuvamızı ısıtan,
dünyamızı güzelleştiren,

anamız,
bacımız,