Hamza Bağçalı Şiirleri - Şair Hamza Bağçalı

Akşam kapıda...
Yine sevdayı demliyoruz
ufuktan ufuktan...
Az sonra deniz koşuşturuyor
eteklerinden foşur foşur,güneşin,
Sen-patikler kuruyor yine

Güzel bir kız yoldan geçerkene, arkadaşına anlatıyor:
-ayy kız rüyamda gördüm....


//Beni gör güzelim rüyanda
papatyalardan taç yaparım sana

Sen öyle boynunu rüzgara koyduğun an,

Sen öyle saçlarını denize serdiğin an,

Hani,

Artıklarından

bir dünya yaratılırdı belki de

henüz soğumuş bir yüreğin...

Tanrı;
günah işlesin diye
bir kadının bedeninde,
erkeği yarattı.

bu ülkenin gökyüzüne kurşunlar kurşunlar sıkanlar,
elleri azman dilleri bıçak gökyüzünü yırttılar.
kim bu adamlar?

bunlar gökyüzünü ölü kuşlarla diken çocukların babası mı?
-hayır!

Uykum kaçmış

bir dağın başına,

bir daha inmem diyor.

yerde usul duran taş,
fırlatınca kafa kırar.

üst üste koyunca medeniyete tavan,
mancınığa tozkoparan olur.

sen
sen
savaşçıl kadın,
bir gülüşünedir
bunca kahramanlık

Seni seviyorum'la çoğaldı dünya.
Ve Seni seviyorum'la kirleniyor...
Bu saf bir körlük,
görülmesi imkansız!
kirlendikçe çoğalıyor büyü...