Hamuş Şiiri - Özcan Kurt

O'na ego isnat edilemez. O sana senden daha yakın olan, seni senden daha iyi bilendir. BİLİNMEKLİĞİ dilemesi sen ile ALAKalıdır.
İnsan tüm eşyanın ismini bildi sırrına mazhar oldu.
Adem unuttu serbest bırakıldığı yerden yedilere daldı..(incirin gönlü)
Kendini et kemikten ibaret sandı.
O da BİLMEYİ diledi..
İçindeki cevheri
ZEY-tin deki nur ala nuru..
Sustu sadece dinledi..
Kırmızı gülü kokladı..
Yeşildeki sırı bildi.
Sonra minicik torununu..
Biri baharın tüm kokusunu özüne çekmiş.
Biri CENNETİN..
O kuşun kanadında,
O damarlarında sıcak dolaşanda,
Hey bende O'lan..
BEN SENİM..Sende ben..
O'na sayı ile tahdit konulamaz. TÜM deyişlerim puttur. Ademcedir.
HAMUŞ..
Pirim ben BİRİM..
ÖZ ve CAN