O hamur tenli,
aşırı hatasız bir dinamizmde,
ve uçlarında koyu kırmızı alevlerle son bulan
elleri gördüğümde
hiçbir şey düşünemedim! ?
Bir iş servis aracındaydım.
dayanamadım
ikide bir bakıp-bakıp
günümü o inanılmaz pençelerle aydım.
elimde okunmayı bekleyen Diablo 2 halen 16. sayfada
üzgün üzgün bana bakıyordu
ihmale uğramanın ve
kadın pençelerine kurban verilmenin ezikliğiyle...
hayallere daldım peşpeşe;
kimi anlatılabilir
kimi anlatılmaz! ..
ama en son hatırladığım;
o hatasız hamur pençelerin üzerine bal döküp
ekmeksiz-çaysız yaladığımdı.
bunlar öyle böyle değil ama
çok hatasız hamur pençelerdi!
ve o an düşündüğüm öldürücü hayali
onların üzerinden gerçekleştirememenin ezikliği bile
bir köle için sonraya,
o eşsiz yalnızlık anlarına büyük yatırımdı!
Bu yatırımımın faizle gelişip bana dönecek bütün karları
sadece o hamur pençelere hediyedir
tarafımdan...
(Kasım 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 15.11.2006 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!