Hamit Emmi Şiiri - Celal Işık

Hamit Emmi hamaldı,
Tepe gibi adamdı,
Yığılıp kaldı bir gün,
Onun yükü hep gamdı.

Çocukları severdi,
Okusunlar isterdi,
Adam olmak nasılmış,
Hamit Emmi gösterdi.

Hamit Emmi yiğitti,
Dünya sırtında gitti,
Onda bitmezdi yürek,
Ömrü hainlik etti.

Hep öğrenmek istedi,
Okul ona gitmedi,
Ne aldıysa hayattan,
Menziline yetmedi.

Bir dağdı yıkılmazdı,
Bileği bükülmezdi,
Hamid Emmi zamanı,
Görseydi anlamazdı.

Çalıştı yaşamadı,
Ele karışamadı,
Celal o bu düzene,
Bir gün alışamadı.