Hamdi`nin Hikâyesi
Hamdi'nin Hikâyesi bu, beklemek üzerine bir hikâye… Birçoğumuzun bekleyişleri olmuştur, bazen kısa süreli, bazen uzun süreli bekleyişlerdir. Endişeli, özlemle, heyecanlı bekleyişlerdir bunlar. Kimimiz bilgisayar başında arkadaşımızı beklemiştir, kimimiz parkta kız veya erkek arkadaşımızı, kimimiz uzaktan gelecek sevdiklerimizi. Hamdi’nin bekleyişi de böyle bir hikayedir, ama ne bekleme…
Hamdi mahallenin delikanlılarından.. Karayağız biraz çılgın, biraz fişek, ama iyi arkadaştır Hamdi; Saygılıdır, çabuk alevlenir, gözü mahallenin kızından, ona göre yedi küpeli züreyha yani sevdiğinden başkasını görmez. Şimdi aklınızda buda mı bir aşk hikâyesi? Bunlardan çok var dediğinizi duyar gibiyim. Evet, bu da bir aşk hikâyesi ama bazen gülümseyeceğiniz, kim bilir belki kendinizden, beklide çevrenizden birilerinden birer parça bulabileceğiniz dramatize bir aşk hikayesi. Ama daha çok bekleme hikâyesi bu. Hamdi'nin sınırsız, bazen insanüstü bir erdemle, sabırla beklediği, beklerken de bir mahalle insan genellikle gülmekten kendimizi alamadığımız, çocuğumuzun kahvehane ağzıyla “ deli lan bu” dediğimiz” bir o kadar da imkânsız hayalini, hayalindeki sevdasını, “yedi küpeli züleyhasını” bekleme hikayesi.
Hamdi’nin kızı okulda. Okuldan saat on altıda çıkacak bizim Hamdi saat onda beklemeye başlar, ama ne bekleme; Yaz demez, kış demez, yağmur demez yaş demez bekler, bekler ki kız okuldan çıksın, Hamdi kızın peşine takılsın, kızın dikkatini çekmek için dolansın babam dolansın. Sorarız açıktan söyler Hamdi. Hamdi kıza bitiyor, deliler gibi aşık. “O benim! ” diyor Hamdi, kızın Hamdi’nin aşkından haberi var ama yüz vermiyor Hamdi’ye. Hamdi sabırla bekliyor, Hamdi’ye kalsa “O iş tamam ama utanıyor abi” diyor, biz gülüyoruz
Bizim Hamdi’de iş güç yok, baba eline bakıyor daha, okumadı Hamdi; Hani şöyle büyüklerin “ okudu da adam oldu, ekmeğe yapıştı” dedirten cinsinden, ortaokul ikiden terk. Kız lise sonda. okulun son günleri, Hamdi’yi görecek durumda değil. Okulu bitirdi kız, Babasının el gün içinde gerine gerine yürüyeceği bir onurla, okulunu yüksek dereceyle bitirdi, Girdiği üniversite sınavında da. Ege Üniversitesi tıp Fakültesini kazandı, hem de burslu. Okulun ön duvarına; kocaman, sarı zemin üzerine koyu renkli, büyük puntolarla yazılı, bezden bir kazananlar listesi asmıştı okul müdürlüğü, hani iftihar etmek için öğrencileriyle, en başta da kızın adı yazıyordu. 1. Sıra Nisa ÖZGÜR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi. Babası ne kadar gerinse, ne kadar şişinse az.
Tamamını Oku
Roman tadında uzun soluklu bir öykü okuma fırsatı buldum,
kurgusu gerçekliği ve kahramanların örgüsü müthiş...
gelişme bölümünde insan okur olmaktan arınıp kendini
kahramanlardan biri gibi algılıyor o kadar bizden ve bildik...
ve final çok hazin, çok hüzünlü acının gerçekliğinden kalbime dokunamadım...
teşekkürler Sayın Görgülü.
Hamdi'nin Hikâyesi bu, beklemek üzerine bir hikâye
Tebriklerimle
Çok tatlı, çok akıcı bir anlatım. Uzunca bir öykü olmasına karşın keyifle ve bir solukta okuduğum... Askerlik anıları yıllar yılı anılardan silinmez. Asker arkadaşı da öyle.Kutluyorum içtenlikle. Nicelerine sn. Görgülü. Emeğinize, yüreğinize sağlık...
İçten samimi bir aktarım-yüreğine sağlık..
tadı damağınızda kalacak bir öykü.. Emeğinize sağlık..
Yürekten kopup gelen,
içtenlikle yazılmış anlamlı ve
akıcı dizelerinizi haz alarak okudum.
Emek vererek ve göz nuru dökerek yazmış olduğunuz
bu harikulade şiirinizi ve sizi tam puan artı
ant diyerek yürekten kutluyorum.
Kaleminiz bir ömür boyu yazsın ve
ilhamınız bol olsun.Tebrikler...
Yüreğinize sağlık, beğeniyle okudum.
kalemine yüreğine sağlık kardeşim öyle güzel bir yazı okudum ki yüreğim sızladı gözlerim doldu göğsümün orta yerine sanki bir yumruk geldi tıkandı.. yürekten tebrik ediyor kutluyorum... tam puan + antoloji
Emekle örülmüş bir öykü. Sağlam bir temel üzerine kurulu.
Finalse muhteşem. Seveceksek böyle sevmeli der gibi...
Biz yürekten sevmenin ne olduğunu Hamdi’den öğrendik, hep Hamdi gibi sevdik… Hep Hamdi gibi bekledik…
Ne yalan söyleyeyim,Hamdi'nin bu öyküde böyle bir vargıyla sonsuzluğu yeğleyeceğine değgin başlangıçta hiçbir izlenimsel söylem yakalayamadım.
Ama öykünün çözüm bölümüne yaklaştıkça içime bir korku düştü.
Ve malum SON!
Bu uzun soluklu öykü aslında yaşamın en orta yerinden alınmışcasına gerçek.Öyle bir projektör tutmuşsunuz ki,anımsatma notunuz bile inandırıcı gelmiyor.
İnsanın var etme pratikleri içinde en saygın olanı yazınsal yoğunlaşmalarımızdır.Ve öykü,bu alanda en çok önemsenen türlerin başında gelir.Herkes öykü yazamaz.Sanıldığınca kolay değildir öykü yazmak.
Metni komple değerlendiriyorum.Anlatım araçlarının çok dengeli olarak gerçekleştirildiğini görüyorum.Özellikle öyküleme ve betimleme daha çok yer kaplarken 'konuşturma' diyaloglar şeklinde değil de aktarma şeklinde yapılmış...
Plan uygulamasına gelince...Serim,düğüm ve çözüm aşamalarının bir boşluğa meydan bırakmayacak şeklinde ortaya konduğu bir gerçek.Serimde yer/zaman somutlaması yapılıp kişiler -özellikle de olay kahramanı- tanıtılmış ve ilk aşamasıyla kapı aralanmış öykülemeye.Düğümde gelişmelerin birbiri ardı sıra metne dahil edildiğini görüyoruz.Bu alanda oldukça sağlam bağlantılar var.Çözümde ise 'merakın dağılması'na dönük uğraş dikkat çekiyor.
Aslında uzun bir öykü bu.Anlatımdaki kaliteden hareketle 'romansı' bir hava var,demek olası. Bu saptama,Sayın GÖRGÜLÜ'nün daha geniş kapmsamlı olan türeyatkın bir kalem kullama gücünün olabileceğini de sınamak adına romana yönelmesini anımsatıyor.
Çok doyurucu,sabah sabah büyük hüzün etkilemeleriyle yaşamdan alınmış gerçekleri anlatan bir yazınsalı okumanın huzuruyla ayrılıyorum sayfadan ve Sayın GÖRGÜLÜ'yü hayranlıkla kutluyorum.
Hamdi'yi anarak;Nisa'nın acılarını paylaşarak...
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta