Efendilere Soruyorum Şiiri - Şükran Günay

Klima açık, ev ısınmıyor
İkinciyi açıyorum, yetmiyor
Ayağıma üç pantolon
Sırtıma üç kazak
Vazgeçtim klima yakmaktan
Geçirdim ayağıma çizmeyi
Giydim kalın uzun ceketi
En üstüme de
Otuz yıllık yeleğimi
Isındım…
Dışarı çıkınca ne giyeceğim
Derdine düştüm şimdi de
Zaman zengin yılı
Fakirin çoluğu çocuğu nicedir peki?
Ekmek aslanın değil
Başkanın ağzında gibi
Saraylar bilmem nasıl ısınır ki?
Bakanlar
Vekiller
Yandaşlar
Köşkler, villalarda nasıl uyurlar?
Bilmem, bilemem ki!
Züğürt umutlarım var benim
Şükürden gayrı neyim kaldı?
Zalimlere bedduam var şimdi!
Serde gençlik yok!
Şükranca ne diyeyim?
Tek umudum göklere kaldı:
Dualarım kabul olur mu sence efendi?

Şükran GÜNAY’DAN
Şükranca DERTLENME