sensizlik köprüsünde gözlerinin aşk hapsindeyim
yüreğim deli mavi aşkımıza sonsuza kadar tutuklu
seni sevdim diye niçin bu suskun zulüm sevdiceğim
aşk yolunda bakışlarının yangınından biçareyim
aşk yüreğe düşünce
insanın ömür tünelinde
kutsal bir nur filizlenir
alır aklını başından insanın
gün batımı gibi güzeldir aşk
Tuzlada bir avakado
yapayalnız
ve hüzünlü bir gülümseyişte İstanbul’a
yaşamaya ant içmiş
yaprakları Allah’a yalvarıyor
yardım ya Rabbi diye
gül gülüşen
gönlümün gülü aşkımız
zor bir girdaptı
dünyamız karardı
aşktan vurgun yemiş balık gibiydik
o sonbahar akşamı
koyu kırmızı mavilerle tanıştık
deli mavi aşk vurgunu yaktı
yüreklerimizi
aşka verdiğimiz emeği
o kadar aşk ile bakıyorduk ki biri birimize
bakışlarımız göz bebeklerimizdeki yangında
ataş böcekleri gibi dans ediyordu
yüreklerimiz aşkımızın senfonisini bestelerken
martılar seyircilerimizdi
aşk temaşamızı seyrediyorlardı
bu yıl ilkbahar gecikti mi desem
mart martlığını yapıyor mu desem
biraz tahinli pekmez mi yesem
her neyse üşüyorum be can
tek çarem sensin gül gülüşenim
sensin benim çare sazım
ben
o akşam
aşkın deli mavi çıngılarını
yüreğimde hissedince
anladım ki
bu aşk yüreğimi çok yakacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!