FİRAR
Firar etti yüreğim
Kara duman basan dağlara
Erisin dağların karı
Davacıyım yüreğimden
Yol iz bilmez iken
GÖLGE
Yüreğimdeki yüreği gördüm
Hayallerim aksine
Kanlı canlı,
Bilmediğimi bildiğim gibi
Gölgeme baktım korkarak
GÖRDÜM
Kalbimin üzüldüğünü gördüm
Sandım.
Yanılmışım.
Ben değil yüreğim,
Fırlarcasına
HAYAT
Yalnızlığım geldi yanıma bu gece
Sadece bakıştık
Ve geldigi gibi gitti sessizce
Soramadım adresini
Baka kaldım ardından sadece
KALBİM
Kalbim üzgün
Kalbim kırık
Kalbim yaralı
Kalbim acılı
Durmak üzere
KALKIN BU SABAH
Bu sabah kuşların rengi
Olabildiğine siyah olabildiğine kızıl
Kaymayan bulutlar morarmış gökyüzünde
Bir başka beyaz üst üste siyahtan öte
Kaynakla bağlanmış sanki gökyüzüne
KAPATTIM
Ardından koştum
Rüzgarın yangın küllerini savurmasına rağmen
Düştüm,
Kalktım
Yüreğimden, dizlerime inen kana rağmen
KAR
Kar taneleri düşerken sessizce,
Beyaz bir örtü serilir yeryüzüne.
Soğuk rüzgarlar esiyor dört bir yanda,
Donduruyor geceyi, sarıyor yalnızlığı.
Her bir tanesi bir öykü anlatır,
Merhaba emmi
Dediler ki sana buradan ekmek çıkmaz
Ne yapmışım emmi
Kimin tavuğuna kış demişim
Kimin kaşının üstünde gözü var demişim
Kılığıma kıyafetime bakıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!