Yüreklerimiz Adeviye meydanı gibi anlamsız ve kuru!
Sahi niye vurdular bizi?
Sahi neden öldük?
Kestirmeden cennete çıksın diye mi yolumuz.
Yüreklerimiz Adeviye meydanı gibi kanlı olsaydı.
Gözlerimiz akan insan canlarına kuru kalabilir miydi?
Hadi koyalım bir kenara yüreklerimize girmeyen Müslümanlığı.
Koyalım da insanlığı tartışalım insanlığı!
Ne zaman gelecek o iyi insanlık!
Ne zaman öldürmeden de olabilir diyecek birileri.
Merhametine kaldık biz susmuşken evlerimizde.
Demokrasi havarileri nerede!
İnsanlık sahabileri nerede!
Heyhat zalim tezgahların yıkılır bir gün de!
Asıl sen ben ne yaptık kardeşim?
Çocuklar ölüp analar babalar gömüldüğünde.
Kimse kandırmasın kendini.
Ceylanların ölmesi yırtıcı sırtlanların, hain çakalların suçu değil!
Evde yatan aslanların suçu.
Ya aslanlar gelir cenk meydanına kesilir köpek sesleri
Ya da hepimiz aynı ormandayız budanırız bir bir.
Onların düzeni…
İşte krizler, savaşlar.
Ve biftek, hamburger yiyebilsin diye Amerikalı sadık vatandaşlar.
Orta doğuda esmalar ölür ve hepimizin yolu rabiaya çıkar.
Ama onların suçu değil!
Suç senin benim kardeşim!
Ya kalkarsın yattığın yerden.
Yahut inlersin mezalimden!
Kayıt Tarihi : 25.8.2013 23:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok şey söylemek isterdim bu şiirin yazılış hikayesi ile ilgili ama bölge insanı bu hikayeyi zaten bilir. Belki bu yüzden az şey söylemek ve kaderlerimiz için daha çok çalışmak gerek. Ve belki dua etmek dünyada insanlık sahibi insanlar güç sahibi olsun diye.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!