Hamal Arabası Şiiri - Fırat Baş

Çocuktum ihtiyar ve kamburu çıkmış biri geçerdi
Sokağımızdan, inadına yokuşa karşı hergün iterdi
Ekmek teknesi hamal arabasını "mecburum" derdi
Belli ki o yaşta çalışmak zorundaydı fazlaydı derdi
Yemeği ise kuru tandır ekmeği katığı otlu peynirdi
Şikayet ettiğini görmedim sitemini de duymadım
Çok kar yağarken evin penceresinden bakardım
Üç teker arabası gene geçerdi azmine hayrandım
Takatsiz bedeni karları yararken duygulanırdım
Yük bulmasa da hep mutluymuş öyle duyardım
Ne milyonu, altını, vardı ne de yat ,kat bir arsa
Günlük yaşardı ne stres ne gam ne de bir tasa
Ne olacaktı ki yoksullluğu ve dertleri içine atsa
Neticede bitecekti hayatı ardından bir iyi anılsa
Mutlu yaşamak böyle birşey ah herkes anlasa...