Ham Kalır Şiiri - Mehmet Şahan

HAM KALIR

Yaş kemale erip kırka da erse,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!
Baş emele erip hırka da giyse,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!

Esip savrulsa da külhan kâr etmez,
Pişip kavrulsa da ilham kâr etmez!
Taşıp yoğrulsa da ihsan kâr etmez,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!

Bahar gelir geçer aza erişmez,
Aylar gelir geçer haza erişmez,
Yıllar gelir geçer yaza erişmez,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!

Gecenin ayazı yaşa erdirmez,
Hecenin niyazı kaşa erdirmez,
Saçının beyazı başa erdirmez,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!

Elemsiz insanın şükrü değişmez,
Bilimsiz insanın zikri değişmez!
İlimsiz insanın fikri değişmez,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!

Pîr-i Fânî der ki; fendini bilmez,
Nefsine aldanır, kendini bilmez!
Kâmil oldum sanır haddini bilmez,
İlmî emlenmeyen insan ham kalır!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
18.05.2025 – KAPAKLI