Ham Gezen Kul Şiiri - Bekir Yavuz

Önce İnsan Ol

Dil uzatmadık kimsenin, arına, namusuna,
Bakmadık ki kısa günün, karına, zararına,
Eğer çiğsen girmelisin, pişmek için fırına,
Etmeyesin sakın kem söz, sorulur Hakk divanda.

Dilden gelir ne gelirse, insanların başına,
Kul hakkıyla gelme demiş, Hakk yaradan huzura,
Bilgelik kim sen kimsin ki, hoca oldun okula,
Eğit önce sen kendini, ham gezersin dünyada.

Karartılır geleceği yarını öğrencinin,
Bilemezsin konuları derslerde ne işin var,
Nerelere taşımıştır okuldan nice haber,
Bu kıyametten işaret işte bir dişi deccal.

Gelişmemiş bu beyninle, benzemezsin insana,
Dost olmuşsun Şeytan ile şirk koşarsın Allaha,
Eciş bücüş bedeninle, ne sanırsın kendini,
Sopası yok ki Allahın, akıl ermez lütfuna.

Bektaş uyma kör şeytana, bulur bir gün layıkını,
Yüce dir o Hakk yaradan, kalmaz kimsenin ahı.
“Sen özünü doğru tut ki eğri bulur belasını”
Gidemezse eğer ham kul, uzak görür yakını.

Not: Bir şey bildiğini sanıp da aslında hiç bir
Şey bilmeyen, insanların, iyi niyetlerini sezip ve
Ondan nemalanan, laf taşıyan, gözcülük edip,
Tele kulaklık yapan, çıkar sağlayan kişiliği
gelişmemiş kişiye Özel bir yazıdır.
Sevgi ve saygılarımla.

Bekir Yavuz.
12 / Şubat / 201 / Cumartesi.
Beyoğlu / İstanbul