Ham Dualar Şiiri - Abdulhalim Çiçek

Bazı yaraları sanki inatla Tanrı kaşır
Kalbinde kapanmaz her yarayı günahkar taşır
Ulaşmaz göklere ham dualar boğazda kalır
Sonra da kulu bir ömür boyu kor azap alır

Değil miydi kainatı saran onun kudreti
Niye verdi ki her günahı işleme cüreti
İzlemekten zevk mi aldı bir yığın rezaleti
Yoksa keyif mi verecek yanınca insan eti

Hangi lezzetin ardına şeytan kurmamış pusu
Bütün bu tuzaklar da insanoğluna reva mı
Tanrı’ya övgü mü pişirecek ateş kuyusu
Yoksa çığlıklar meleğin yarasına deva mı

Bir oyun oynandıysa, insanlar bunda aldandı
Masumiyet, suça zayıf iradelerde kandı
Nice pak ruhlar günah seyirlerinde adandı
Bedenler gök ehlinin ihtiraslarında yandı

Azap korkusuyla imanı ezecekse isyan
Elbette ruhlar secdelerden sürekli kaçardı
Mümkün olsaydı silseydi tüm günahları nisyan
Her çölde yeniden Muhammed gülleri açardı

Aslında hepsinden başka bir ihtimal daha var
Belki merhameti tanrının gazabını savar
Belki o gün göğüsteki yakut açılıncadır
Belki de göklere ham dualar saçılıncadır

Kaldı ki kabul etmeyecekse ham duaları
Tanrı kendi ruhundan insana can katar mıydı
Kabre vurmayacaksa cennetin son şuaları
Ölüler toprak altında usulca yatar mıydı

Kendinden başka çare bırakmıyorsa ervaha
Demek ki tanrı sonsuz çöldeki biricik vaha
Belki en koyu geceler de gebedir sabaha
Ham da olsa dualar yetişecektir Allah’a