-Deniz Ozan'a-
aynı saksıdaki çiçekler bile birbirine düşmanken
gitgide büyüyen
"özel mülktür girilmez"
1/
Belki son-bahardır elimizdeki
Vakit dar olmasa tahammül ne ki
2/
Siz artık büyük göçe hazırlanın kanatlarım
tertemiz çıkmışım huzurunuza
bir canlı yayında uzayan saçımdan sakalımdan tırnağımdan mı utanacağım
tökezleyen ayağım ben
sürçen dilim
çırpınan yüreğim ben
aşı bilmez misin sen
aşı: dalın dala ısınması
ten uyumu can uyumu
ten yaz can oku
ömürden bir kırk yıl devrilsin de gör
insan kendi içinde kendini bulur
aşk beden diline çevrilsin de gör
yeşil bir yel eser tenin savrulur
âşık putperesttir putunu över
çalar saati kurma
düşündeki gemilerin düdükleri
uyandırır seni
istediğin sularda
uyanamadıklarına
bana bir yaprak çiz ressam
bir yaprak ki
tamamını tırtıllar yemiş olsun
Dolaşır etrafımda sarmaş dolaş âşıklar
İçimden emin bir ses ısrarla der ki bana:
"Sen bakma ona buna sarıldıklarına
Hep kendine doğru yol alır sarmaşıklar."
karşı cephelerde bulduk kendimizi
ateşkeslerde tanıdık birbirimizi
kaş göz atımı kadar yaklaşmıştık
el etti gittim
el ettim geldi
Sen bakma onların öyle yakın göründüklerine
Bir hayli uzaktır "yıldız"lar birbirine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!