Hâllerim Şiiri - Tahir Atala

Bomboş gökyüzü ve karanlığın koynunda
Bocalayan bir gece
Cesurca duruyor ve izliyorum geçmişimi
Geride kalanlara bir sözüm vardı başına buyruk
Odamın duvarı arkasında bir ses
Sitem kokar başımın ucunda kitaplarım
Kalemim dik kağıda mecnun
Sayfalarım bir o kadar gösterişsiz
Bir o kadar umutsuz
Gözlerim arar kuytu köşelerdeki ruhları
Kimse bilmez
Acılar beynimin en ulaşılmaz yerinde
Sadece birkaç görüntü biraz acınası hâlim
Hayat yolu uzun kalmaz gibi mecalim
Öper gibi kıvrımlı kıvrımlı çehrende
Değmez bir dudak bu Özge hâle
Geçer gider bende kalmaz bu hâller
Kimsecikler duymasın işitmesin
Ses dağılmasın
Bu dünya denen hücrede
Umutlar hep bâki kalır kimselerce
Yağmur yağmakta şimdi
Okşarcasına pencereme
Ahh sessiz sedasız dilime dolanan bu şey
Cevapsız bırakır
Ürpertici düşüncelerimi...