Haller Şiiri - Osman Zekai Yüksel

Yavru vermiş bir can gibi
Meyvedeki dalın hali
Ağaç,aynı insan gibi
Kütük olur kalın hali

Bir derdine bin avunur
Neyi ister ne savunur
Çile çekerken sevinir
Belli olmaz kulun hali

Gönül sevgi ister bıkmaz
Aşkın peşini bırakmaz
Kendi cennetine bakmaz
Hoşa gider elin hali

Doğruysa da yalan gibi
Hep çaresiz kalan gibi
Kul hakkını talan gibi
Boş konuşan dilin hali

Sesim çıkmaz suskun dilim
Hibir şeye ermez elim
Bugünlerde benim halim
Boz bulanık selin hali

Boşa uğruna ölünür
Belki kölesi olunur
Yunus dilinden bilinir
Mülkün hali malın hali

Aşkın belki bin hali var
Sitem hali,kin hali var
De hali var den hali var
Benimkisi yalın hali