Gece vakti, kara toprakta
Yalnızlık duymuyorum.
Halkım ben, sayısı bilinmez halk.
Sesimde sessizliği delecek
Ve karanlıkta filizlenecek
Arı bir kudret var.
Ölü, şehit, gölge, buz,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta