Polisim bana güven vermeli,
Vatandaş dediğin polis sevmeli,
Hakka yürüyene omuz vermeli.
Polis! Sende hakka yürümelisin,
Zalimin gözünde büyümelisin.
Namerde pabuç bırakma sakın,
Kötüden uzak dur, Allah’a yakın,
Var git silahını beline takın.
Polis! Sende gücünü halktan alırsın,
Hakka sırtın dönersen, yalnız kalırsın.
Ne zulüm? Ne kıyam? Ne de ihanet!
Sende mi? Formanda mı vardır keramet,
Yanındayken buluruz ancak selamet.
Kalk git nöbetine, acımız dinsin,
Ağlayan analar gözyaşın silsin.
Teknoloji senin soyadın gibi,
Zalime attığın tokatın gibi,
Rızkına haram sokmadığın gibi.
Polisim! Aşına katma sen haram,
Bu benim ruhumda kanayan yaram.
Gece-gündüz demeden çalışıp durdun,
Beyaz zehir, tacirler… derken yoruldun,
Yine de hedefi gözünden vurdun.
Garibanı kolla, sakın ezme, ezme polisim,
Adalet dağıtan nizam terazi gibisin.
Polisim! Bayrağa sarılı rahatça uyu,
Şehitoğlu sende çabucak büyü,
Sileceksin dünyadan Yecüc - Mecüc’ü
Bende büyüyünce polis olacağım;
Şehadet şerbetine, bende doyacağım
13 Mart 2012
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta