Rahmân’sın, Rahim’sin, Settar’sın, Vedud’sun Rahim’sin Mütekebbir’sin Hâkîm’sin yolunda dökülür yaş
Mekândan münezzeh’sin Ehad’sin Hak’sın Samed’sin
Fermânında dedin bana nâfileler ile yaklaş
Âşıklık Allâhın lütfu Beşeri değil gardaş
Şuaralanın dilinden çıkan esrardır sırdaş (Hadîs-i Şerîf)
Eğer hakkın aşığıysa yoluna konulur baş
Halk aşığıyım diyenler sanki çirkte kokan leş
Ben HAKK’ın şuarasıyım, halkına hakikâti
Emri bil ma’ruf nehyi anil münker olarak kat’i
Anlatmak vazîfemdir budur kulluk sadakati
İmân’ın FARZI ALTI’dır İSLÂM’ın temeli BEŞ
İzânsızlar yanmak için âşk oduna düşmezler
Katran kazanında kırk yıl kaynatsanda pişmezler
Hazırcıdır ekmek için hiçbir çukur deşmezler
Cırcır diye cırıldarlar cırlamak sanki beleş
Hayâttaki en çetrefil çözmek müşkil bilmece
Ömür boyu Tüketilen hayır ve şer her hece
Fikretmeden devri dâim eden gündüz ve gece
Eğer nûra seyretmezse varacağı yer ateş
Şâir HAKK’ın Şâiridir, ne demektir halk şairi?
Ancak böyle bulaşıyor şuaraya halk kiri
Esrar hikmet sâhibleri izhâr edin tedbiri
Yoksa seyr i ebedîde lânetullahı olur eş
İSLÂMİ’ye diyorum ki: varlık hikmetin bence
Muhasebe edip nefsi sigaya çekmektir önce
Soruyorum; bu gün Âllâh için ne yaptın diye
Pehlivanlık taslıyordun sana nefsin tebelleş
Kayıt Tarihi : 13.1.2021 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!