Halit Demir Şiirleri - Şair Halit Demir

Yaprak düşse, incindin mi sanırım
Üzgün dursan, kusur ettim sanırım
Allah yazmış, seni kutsal sayarım
Boş tahtımın, tâcı olsan ne çıkar

' Bir dosta feda olsun, dünyanın malı mülkü…
Dostun yoksa eğer, neylersin malı mülkü…'

27.04.2004. 16.01

- I -
Doksan altının Mart ayıydı
Göreve başlamamın onbeşinci yılı olmuş
Tayinim metropol şehri olan
İstanbul”a çıkmıştı.
Yıllarını tarihle yoğuran

Var mıdır sende artık, bu canın zikıymeti
Sensiz bu can neylesin, ab-ı hayat şerbeti
Canana can verirsin, o bilmez mi? kıymeti
Mezarıma yazdır deki! 'o onu çok sevmişti'

Hep Sevgiyle Kal.....

Avrupa’yı fethettik, bir baştan diğer başa
Unuttun mu atanı, can vermişti vatana
Nedir bu gaflet sarmış, ülkeyi baştan başa
Ey Türk Gencim uyan, niçin bu gaflettesin
Fatihin İstanbul’u Fethettiği Gündesin

Ne Çıkar (Sevgili Eşim’e)

Ben sevgiyim, deli gönlüm divane
Gönül evim, sensiz olur virane
Otağ kurdun, yüreğimin içine
Gönül koymuş, sevmiş olsam ne çıkar

Gönlümü sundum, hayatım sana
Kömür gözlerinden, girsem ruyana
Benim ruhum tutsak, olmustur sana
Sevdigim kadınım, Can Esim Benim

Esen rüzgarların ugultulu sesi

Gençliğin tükenip de, gidermiş bir gün,
Boşa geçen zamanına, ağlarsın her gün,
Dünyada ne ektiysen, mahşerde o gün
Sen onu biçeceksin, bilesin ki o gün

Dört adamın omzunda, kabre gidersin,

- VI -
Yumrukları sıkılı hali dikkatimi çekmişti
Sanki bir şey gizliyordu
Ne var avuçlarında dedim?
-Hiç dedi.
Avuçlarını zorla açtım.

Göz alıcı güzelliğinle.. Sen...SEVDA
Diyar diyar, iklim iklim aradım seni
Aradım!
Açmaya yüz tutmuş bir çiçek tomurcuğunda
Ya da bir gülün pütürsüz açısında
Dikeninde aradım seni