Halis Tekel Şiirleri - Şair Halis Tekel

Denizin gözlerinde sigaramı söndürürken
Gözlerini hayal edip saatlerce ağladım
Kaldırımlarda geleceğimi ararken
Sadece sana aç, susuz olduğumu anladım

Asiliğim küheylan gibi şaha kalktığında

Ne güzel şey
Sabah ezanından sonra,
Tandırdan yeni çıkan ekmek lezzetinde
Sana şiirler yazmak

Ne güzel şey

Oğul;
Zülme demir atanı ve seveni ben sevemem
Baştan uca altından dostum olsa da, övünemem
Yakuttan asuman, zümrütten taç
Üstüne asırlık saltanat bahşetseler, olamam

Neden, niçin, sebep
Ne oluyor bu şehirde
Gün doğmadan daha
Kızlıkları bozulmadan yıldızcıkların
Ve bebek açlığına ağlamadan daha
Gömmeden canlı canlı bebişini

Ocaklar alevlendiğinde, dağlarda mart tüter
Bulutlar ağladığında kainat tir tir titrer,
Yıldızlar mecnuna aşikar, gece abdal gider
Bu bir hakikattır, bundan önce yalandır.

Mehtaplı arşın, aşk mektebinde canı kan durur

Dur, düşün ve ağla
Anlamsızca ağlamayacağın kesindir düşündüğünde
Ateş olup kendi kendini yakmak istersin inan ki
Sağına bak soluna bak
Ama kör ebe niyetine değil
Çıkar yancıklarından at gözlüklerini

Ne sen ateş oldun, yaktın beni kül gibi,
Ne de ben kül oldum, yandım kul gibi,
Biz;
Sönük bir yıldızın kuyruğunda yaşadık sevdamızı
Ayrılığımız bu sebebtendi
Ağladığımız bu sebep;

Ben şair değilim sevdiğim…
Silemem,
Göz yaşlarını ince telli mısralarımla
Anlatamam seni ne kadar çok sevdiğimi,
Hem ne kulağımın arkasında kalemim
Ne koyu kahveli çayım

Ben şair değilim sevdiğim…
Silemem,
Göz yaşlarını ince telli mısralarımla
Anlatamam seni ne kadar çok sevdiğimi,
Hem ne kulağımın arkasında kalemim
Ne koyu kahveli çayım