Dallar zakkum açar ise gülleri
Her gönlü dağlar bir ağı var imiş
Seher acı eser ise yelleri
Her gönlün bir gönül dağı var imiş
Bülbül gülden güle diller seçerken
Bir dünya ki döner ardı ardına
Kimler bakıp kimler döner ardına
Bir gün oda döner viran yurduna
Döner olan nice devranlar varmış.
Kervan gelip konar hanlar hoş imiş
Akşam olup güneş ufka batanda
Gökten rengi yere çalan dünyaymış
Seherlerde çıkıp kaş göz atanda
Gökten rengi göğe çalan dünyaymış.
Gönül dağı duman baştan anlamaz
Elif sürmelerin çeker göze
Sanki elif elif çeker gibi
Zülüflerin tel tel eyler yüze
Serlerinden yere akar gibi.
Hevesini alır kınasından
Çiçekten yapraktan okurken gazel
Mevsimler hazansa gazelim yeter
Esip de canıma okursa gazel
Yelinde toprağım dökenim yeter.
Hüzün ayı gelip yazlar ardından
Bağrımda hasretin yelleri varken
Eller olup yıkma ellerde beni
Başımda sevdanın yelleri varken
Yakıp mecnun kılma çöllerde beni.
Mızrabın vurdukça yasa boğmasın
İslam beşiğinde yüce bir ülke
Mezhep eşiğinde cüce bir ülke
Ölümü dirimi nice bir ülke
Gündüzü yaşarken gece bir ülke.
Esmeyen yelleri koklayıp yoran
Karsuyu karlardan gökten yağan sırlardan
Kimi yıl kıt düşer sular az az akarken
O dilerse eğer yoklar olur varlardan
Dağlar Hakk’tan pınar sular göz göz çıkarsın.
Katından verdikçe yeryüzüne düşerken
Kuzum bana küsmüş melemez olmuş
Kanadımı kırmış uçamam gayrı
Yolum uzak düşmüş gelemez olmuş
Bende ona kanat açamam gayrı.
Yollar varmayınca ağrıma gitmiş
Bozdağlar’da akşam seher arası
Kokup durur özlerden bir maralın
Kör olası kara gözler karası
Bakıp vurur gözlerden bir maralın.
Bahar gelip ağrın tutar canlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!