Halin deminde gidince!

Korkarım
Güzelim ben korkarım
Vefasızlığın ızdırabından kaçarım

Sadakati
Ölünesiye ararım
Aidiyetim için nefeslenir giderim

Hoşlanmam
Entrikadan takiyyeden
Kalbin itminanlığında ömür dilerim

Olmasın
Bir ceketim evim
Ben zaten fakirliğin ziyadesindeyim

Yeter ki
Yüreğim yozlaşmasın
Edepten arî olmasın sevgiyi anlasın

Şefkati
Kuşansın hali sarsın
Fırsatçıyı ayıplasın zulmü alkışlamasın

Arsızlığa
Kaygısız olan nazlıya
Arza şırınga edilen soysuzluğa kanmasın

Geceden
Nefeslenilen karara
Azimetle ulaşılır felaha iradem naçarsa

Kalbim
Sahibinden çok uzaksa
Enaniyet delalet içinde ruhu kuşatacaksa

Korkarım
Dönmez bu yüreğim
Nefesin hükmüyle ben ahirimi öncelerim

Kefensiz
Sessiz, kendimleyim
En büyük nasihati bilirim onunla serinim

Nihayeti
Ölümde var olan dirliği
Evrensellik boyunda ki ebedi olan değeri