Halin Arzı Şiiri - Yasin Evliyaoğlu

Emel’ le başladı aşk’ın hicranı
Seninle geçmişi sildim biranda
Yaralı kalbime bin bir umutsun
Sen beni iyileştir beni bulursun

Güzel yüzün gönlümde gül açtırır
Siyah gözün geceme yıldız saçtırır
Bir busen dudağımda gülşen açtırır
Bir yudum ikramındır, yakar yaktırır

Hayatım son gülüm, sevdim son kere
Umudum olmasanda seçtim, yok çare
Mecnun çölde koşar sana bilsene!
Leyli serabım mı, vaha mı söylesene?

Sevgi aşk her zaman sönmez kordur
Yanılsanda sevgi zaten nazen yoldur
Ben geç kalmadım erken yol aldın sen!
Gecikmiş bir sevda olsan da bende
Gizlidir zaten, buda sır olur belki sende

Kendini benden çeksende, bir sen!
Aşk ateşini yaktık beraber birden
Kaçış yok ki ruhun derinliklerinden
Uzattım elimi sana, uzat elini sende

Keremim desem Aslı uzaklarda
Ferhat’ın dağında Şirin muallakta
Arzunun anası kambere, tuzakta!
Mecnun’un çölünde, Leyla bulakta
Varsın aşk seli bitirsin beni, görme!

Yüzüm gülsede, hüzünlü kalbim,
Buğulu iki göz ile bakarım geriden
Ayaklarım prangalı ellerim bağlı
Kadere razıyım da ruhum sancılı!

Bir sürgün daha yazıldı alın yazıma
Aşkın süreği, kalbimin direği sen
Çaresizliğime çare ol desem, uzaktan!
Dilim lal olur; kelimeler titrer titrer yutarım