Hâlimiz Yaman Şiiri - Ahmet Zekeriya Yıldız

Küfür vücutlarda bir kangren oldu,
Deşersek inanın hâlimiz yaman.
Ömrümüz bir uçurumda son buldu;
Düşersek inanın hâlimiz yaman.

Garibanız, yaşar iken ölmüşüz,
Vatanı bir ana-baba bilmişiz.
Fâni dünyalığa insan gelmişiz;
Beşersek inanın hâlimiz yaman.

Bazen ümmi, bazen velicesine,
Zincire vurulduk delicesine.
Fikrin tutsağında kölecesine;
Yaşarsak inanın hâlimiz yaman.

Savaşta cenk eden bir hakan gibi,
İçtiğimiz şerbet değil, kan gibi.
Öfkemiz kabardı bak volkan gibi;
Taşarsak inanın halimiz yaman.

Sonu unuttuk hep ilki görünce,
Başka biri olduk halkı görünce.
Parayı bulunca, mülkü görünce;
Şaşarsak inanın halimiz yaman.