Bitmeyen umutlarım vardı içimde,
Yaşayamadığım çocukluğum gibi.
Anlatamadığım yalnızlıklarım vardı,
Amansız biten sevdalarım gibi.
Hayallerimde bir umuttu aslında
Belkide anlamını bilmediğim kelime oyunu.
Hani hep meleğim derdinya,
İçimde ne varsa alıp götürürdü.
Gülen gözlerin tesellim olurdu,
Yalnız gecelerime......
Yüreğim sabahlara kadar
Sensizliği mırıldanırken.....
Gittin...
Çok küçüktüm beni hiç düşünmedin
Nasıl büyür demedin
Hep başım önümde
Suratım asık
Ağlamaklı dolaştım baba
Akşam olurda,
Bütün ışıklar yanarya
Gelmeyeceğini bile bile.......
Sabahlara kadar beklerim.
Her yeni doğan güneşle,
Benim umutlarımda biter.
Kader hiç adaletsizlik yapmaz
Birgün bende güleceğim
Biliyorum yaşadıklarım bitecek
Mutluluk içinde gülüp,gözlerimdeki nemi kaldıracağım artık.
Sevgimizi yaşatabilmek için
Suskunluğuma bakıpta
Unuttummu sanıyorsun
Hergün.......
Bir şehrin sabahından
Başka şehrin sabahına günaydın.
Yetmiyor günler saatler
Aradığını bilmeyen
Çocuklar gibiyim,
Biçare....
Sanki yıllar hiç geçmemiş
Hiç büyümemişim
Hala korkutuyor beni
Sitemim sana değil yar,
Kendime,tüm sitemim yaşadıklarıma.
Denizlere sel olup akıttığım göz yaşlarıma,
soldurduğum güzel yüzüme sitem.
Hissedemediğim aşkıma,
Küçük şeyler mutlu ederdi beni.
Çiçeklerimle konuşmak,
Balığımın fanusta dans edişi
Sabahın zifiri karanlığında
Ezan sesiyle uyanışım...
Küçük şeyler mutlu ederdi beni
Bu gece yüreğime batan sensizlikle,
Karanlık kuyuların dibinde,
Unutulmuş mahsenlerdeyim.
Yitik şehirler kadar yalnızım oğlum......
Sen gittin ya herşey seninle gitti sanki,
Sessizliğin çığlıklarında kayboluyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!