günahsa da işlediğim, arındım.
isminse de zikrettiğim, avundum
bakar iken kem gözlerde vuruldum
senin gibi, seni feda etmedim.
ateşime su döktüler sönmedim
benlik denen o sürüyü gütmedim
kınalanmış kurbanlık bir koyunken
haktan gayrısına kanım dökmedim.
özümde yudular acılarını
temıze cıkarttılar bacılarını
ımam, müftü, hacı hocalarını
sıratta gördüm de selam etmedım.
yazılan yazgıyı, özetlediler
ak rengime kara sürüp gittiler
şehvet kasığında şarap içtiler
onların, deminde sohbet etmedim.
saft tutarak namazıma kıldılar
abdestlerin kanım ile aldılar
akılların yaşım ile bozdular
cahil fikirlere öğretemedim
ben salındım, aşkın darağacında
bilmem ahım kimin salacasında
bunca nıfah, nızahlar arasında
kafir kalpler ile şirke gitmedim
hakıkatın sırrı ne dır ey kalem?
mağrifet mıdır seni yazıp çizdiren?
cennet dedığin de biter mi diken
şeriata ince boynum eğmedım.
taşladılar, beni kuyu içinde
şimdi uyuyorlar huşu içinde
bir arefe bir bayram neşesinde
vicdansızın ellerini öpmedim
sır çözüldü, sicim sicim eğrildi
o, ipek boynuma urgan geçirdi
sevdiklerim hep sıraya dizildi
vurdum da tekmeyı, minnet etmedım
satışa verdiler, anılarımı
sebepsiz vurdular yarınlarımı
istemedim tokun meyvalarını
açım dıye gurursuzluk etmedım.
har oldum ates ile kavruldum
duman oldum yucelere savruldum
bir gül oldum bahar ile doğruldum
diken verdim ciğerimde, derildim...
...
Tekmile Kirlioglu 2Kayıt Tarihi : 14.11.2011 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!