Neden böyle olduk, biz çok değiştik
Seneler geçtikçe, devran dönüyor
Nerde örflerimiz, sözde geliştik
Her gün biraz daha, dün aranıyor.
Komşu komşusuna, selam vermiyor
Baktırdığım fallardan,
Hep sen çıkıyorsun
Papatya yaprağından,
Seviyorum diyorsun
Tuttuğum şarkılardan,
Sevgini söylüyorsun
Hiç bir sevgili,
Dudaklarıma değmedi
Senin değdiğin kadar
Kimseyi çekmedim,
Nefes nefes içime
Seni çektiğim kadar
Çok sevdim dostlarım, deliler gibi,
Kalbimde sevgisi, hiç azalmadı
İnatlaştık biz hep, keçiler gibi,
Ayrıldık sonunda, gurur kazandı...
Bu yüzden günlerdir, hiç yüzüm gülmez
Benim güzel yarim, çok hasta olmuş
Güzel melek yüzü, sararmış solmuş
Merak etme diye, haber uçurmuş
Ben böyle hayata, nasıl kahretmem…
Haberi alınca, ciğerim yandı
Sen benim için,
En güzel çiçeksin
Aldırma esen rüzgarlara,
Dik dursun başın
O güzel gözlerin,
Hiç hüzünle bakmasın
O sıcacık, benliğinde,
Sevgi dolu, o kalbinde,
Yerim var mı, yüreğinde,
Bilmeyi çok istiyorum…
Benim için, pırlantasın,
Canım sevgilim benim melek yüzlü bebeğim
Hayatıma renk katan mis kokulu çiçeğim
Hayaldi sen gelmeden mutlu gün göreceğim
Şimdi sensiz yaşanan yıllara yanıyorum...
Gözlerine bakınca o an kendimden geçtim
Bir adam gördüm
Bankta, tek başına oturan
Omuzları çökmüş,
Başı ayaklarına bakan
Merhaba dememe, pek oralı olmadı
Oturdum yanına, istifini bozmadı
Bulutlara tarif ettim,
Senin olduğun yeri
Gelip, oradan alacaklar
Hem buharı, hem nemi…
Sonra gelip üzerime
Sen olup yağacaklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!