Halim Akın Şiirleri - Şair Halim Akın

Issız bir yer düşlüyorum
Şöyle bir göl kenarı
Etrafı ormanlarla kaplı
Ufak bir kulübe ahşaptan
Kocaman şöminesi olan
Her yerde kar diz boyu

Mutlu ettin, sen bu kalbi
Sensin inan, tek sahibi
Sevdim seni, mecnun gibi
Bedenimde, cansın sanki...

Yürek yanar, hiç soğumaz

İzmir Karşıyaka'dadır mekanı
Açıktır dost bildiklerine mekanı
Yaralı gönüllerin dermanı
Halim Akın'dır bu vasıfların unvanı

Samimi dost elinden içer badeyi

Bakışların bir anda, içimi deldi
Buz tutmuştu yüreğim, ısınıverdi
O güzelim sözlerin, bana can verdi
Hayatımın anlamı, oldun bir tanem...

Gündüz hayalimdesin, gece rüyamda

Halim AKIN (Ağabeyime Sevgilerimle)

O bana aydan güneşten yakın,
Böyle can dost varmıdır bakın.
Nasihat verir kötülükten sakın,
Neslinin son örneği halim akın..

Biliyorum, seviyoruz hepimiz,
Pazara kadar değil, mezara kadar
Ölünceye kadar hep, sevgilerimiz
Peki ya ölünce, sevdiklerimiz
Oluyor mu onlar için,
Yeteri kadar vaktimiz...

Sevgilim ne olur, darılma bana
Seni üzgün görmek, beni yıkıyor
İnsan hata yapar, sözüm yok sana
Bir sitemin bile, yürek yakıyor...

Sen benim canımsın, düşmesin yüzün

Ayağında şalvar, ellerde kına
Çiçekli mor fistan, yakışmış sana
Bir tas soğuk ayran, ver hadi bana
İçimi yaktın sen, köylü güzeli...

O sıcak gülüşün, mest etti beni

Fırtınalar kopunca ufacık yelden
Acı söz de duyarsın sevdiğin dilden
Ama hep kokması da, beklenmez gülden
Bazen de dikenleri, batacak elbet…

Sevdalar ilk gün gibi, toz pembe olmaz

Seviyorum diyordun, birden değiştin
Bu güzel aşkımızı, yıktın da gittin
Seni seven yüreği, bin parça ettin
Sevgim sana yetmedi, güle güle git...

Bir yudumluk sevgiyi, çok gördün bana