Hâlim Şiiri - Ali Adnan Mümin

Her gün bir başka endişe,bir başka vehim,
Sanki bir kenara atılmışım,çöllerdeyim.

Uçsuz bucaksız bir boşluk içinde varlığım
Birşey arıyorum,bilmem ne vakit bulacağım.

Lakin karşımda bir engel buldum adı nefsmiş.
O nefski doğruyu bulmada yolumu kesmiş.

Bu engeller yordu beni bîtap bir hâldeyim.
Yok! Bırakmam bu yolu Hakk'a esen yeldeyim...

Kafam çatlayacak gibi; bu nasıl bir sızı?
Lakin buldum bana deva olacak yıldızı.

En parlak yıldızdırki o menşeinde Hakk var.
Gitme uzağa hakikat Islam denen diyar.

Bu yıldızı söndürmeye çalışmayın sakın.
Bilinki sönmez bu hakikate giden akın...

Bir yol gösterin bana nasıl ulaşırım ben?
Ne yapar da layık olur Mevla'ya bu beden?

Tek derdim bu şimdilerde sakın birşey deme.
Bu dertle yanmak yakışır sefil bedenime.

Mademki doğru yoldayım,bulacağım elbet.
Bilirimki bende Islam'dır tek istikamet.

Uyandım kâbusumdan, aklımda tek bir fikir;
O fikri haykırmak gerek aleme; Allah Bir.