Halil Vural Şiirleri - Şair Halil Vural

Paslı bir ataca sıkıştırılmış
Bir deste samanlı kağıdım şimdi
Ucuz ve basit
Karalandıktan sonra
Kırıştırılıp çöpe atılan cinsten

Vay dünya vay
Çile dünyası
Acı dünyası
Neden kavgalar var
Zulümler neden

Ferman çıkardım sevdalarıma
Bir süre sevmeyi ve sevilmeyi
İnsanların yüzüne insan gibi bakmayı
Tabiatla ve doğayla kardeşlik kurmayı
Eğlenmeyi
Yasak ettim gönlüme.

Dünya dudaklarımda iki hece
Sorular sordum kendime
Geçen ömrün muhasebesini
Yatırdım masaya bu gece

Bir elimde makas diğerinde neşter

Nokta kadar cesaretim olsa
Çıkar gelirdim Dalaman dan Emirdağa
Yüreğimde oniki yıldır kaynayan volkanları
Dipsiz kuyularda uyandığım sabahları
Sevginden uzakta yaşadığım hüzzamları
Anlatırdım sana dizlerimi çökerek

Sana ayrılıklardan oyuncaklar yapayımmı bebeğim
Dalından koparılan bir gonca olmaya dayanabilecekmisin
Ağlarmısın söyle küçüğüm
Annesiz yada babasız uyuduğun gecelerde
Kıskanırmısın meleğim
Anne babasının elinden tutan çocukları görünce

Savaşta barışta hep bizimle oldunuz
Yiğit yürekli rüzgar yeleli atlar
Atılgandınız meydanlarda binlerce yıldır
İnsanoğluna yoldaş oldunuz
Silah seslerine ve bando gürültüsüne aldırmadan
Küheylanca koştunuz cepheden cepheye