git ve aşka gel
eza benim bir katre denizim olsun
git ve korkut gök bildiğim sonsuzluğu
sonsuzluğu gök bilme!
kendim gel bana
uzaklık senin öz yurdundan kovduğun ben olsun
gözleri dünya görmüş ve yorgundu
iri esmer.
aptal bir adam kadar iri
buyruk yokuşlarında tembel, üşengeç
daha çocuk gibi kadın olmuş.
Ruhumu sıkıyor şu masa
Eşyaya daralan bilincimi yerinden oynatacak olan ne?
Çekip çıkaracak olan kim?
Fazla bunlar
Şu elimin altındakiler
Hayalet sana ne verebilir çocuk?
Sanki ne...
O benim annem olur annem
Ben o var diye altıma kaçırabilirim geceleri
Bana bir tek o kızsın başkaları yalandan kızar.
Kim annesinin rahmini hatırlayabilecek kadar küçülür ki?
Öyle az kaldı
Henüz yaşadığım.
Damdan düşer gibi sevinçlerim iyi koşucu;
Ufaldılar, ufaldılar, gözden kayboldular.
Peşinden koşamazdım; sevdiğim vardı!
Bunlar fazla temiz bana
Giysem üç beş dakikası var.
İncinen iyilikler var
Bile isteye.
Buradan öteye geçemiyorum
Yaratılan çoğu şeyi küçümserim ben uyanırken
Gündüze ve geceye and olsun yüzümü sorguluyorum
Onun biçimi falan neyse
Ne'liği ne yavan şey?
Azığı binek edip kırbaçlayan er eli şüphelidir
Onun gözleri senin aydınlık göğündü Rabbim
Ve ben üç yıl boyunca hicapsız baktım
O artık yok
Ben kör olmayayım da ne olayım Rabbim?
Ne kalmaya değiyorsun hayat ne gitmeye
Dünü aklında tutanlar yenik
Kağıt üstünde hiç fena sayılmayız;
Bazı kuşların yuvasından yumurta çalanlarımız var...
Halbuki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!