Şeyhimin beni unutacak vakti yoktur.
Kaç yüzyıla küstüm?
Kaç kadim pisliğe?
En eski kitapları sevdim, en eski kadınları
bak bu o malum şiir.
bir akşam üzeri tası tarağı topladık
bir şehirden başka bir şehre gittik
aklımla ben,
kalbimle ben,
falanca tüyüm ile ben.
Güneşte oynamış Egeli bir çocuktur kalbim
Teni fazla ortada kalmış, kararmıştır
İçi de.
Bizi bazı büyüler ayakta tutuyor.
Büyüler baya büyüdüler.
Vakit çoğalıyor: Vakit Bir'den çok.
Gecenin neresinde bıçakladılar seni?
Üstünde ne vardı?
Hayli kalın bir deri miydi yoksa kurşun sıksan işlemez?
Yoksa hala saçları kafasına ait bir kadın mıydı o?
Dudakları yüzüne, gözleri bile yüzüne?
Öyleyse kan boşuna akmıştır;
orada bir yüz
benim yakın geçmişim olur
ölçsen bir karıştır en fazla
benim elim yapmaz bunu.
orada bir yüz
benim ismimi taşır okusan
Kim bilir kimin koynunda?
Tanrını diyorum, büyük olanı.
Kimdir günlük kıyafetleriyle denize atlayan?
Dostumdur, içimdir.
Reddettiğim her şeye tövbe etmeliyim
Bunlarımı çok uzak bir yerde buldum epey gitmiştim.
Yakın yerler için bile insan yıllarca gidebilir.
Bunlarım çok tozluydu bulduğumda
Bulmak, çoğu zaman kirli, en hafif tabirle tozludur
Çektim kendime doğru, üflemedim
bu kavuşmak:
meydan okumak,
boş boğaza, yobaza, soysuza, şerre.
bir kere
hücum etti mi aşk kana
hücrem yenileniyor.
Onu bir kere gördüm hayatımda
Bir hayatım vardı ve onu bir kere gördüm.
Kanatları vardı inansınlar
Hemen gidebilirdi biraz durdu
Biraz,
Benim için,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!