Halil Müftüoğlu Şiirleri - Şair Halil Mü ...

O gece.,
Sana sımsıkı sarılacağım,
Sıcaklığının yayılması için bedenime.
Nicedir özlediğim kokunu,
Derin derin çekeceğim içime.

İnsanın özleminde vuslat özlemi yatar.
Vuslatı özleyişi,özlemek özleminden.
Ruhen eğer vuslatı benimserse gönülden,
Vuslat akar özlemle özleyen gözlerinden..

Hayatta yaşadıkça yaşanacak özlemler,

Ferhat dağları deldi, ben ise gökyüzünü.!
Aşktan yanan keremi, gözyaşımla söndürdüm.
Bir kez görmek için ben, maşukumun yüzünü,
Sönmeyecek sanılan, cehennem söndürürdüm.!

15.10.2001

Acımasız bu hayat, bir gün gelir de biter.
Özlem gidermen için, ruhunda ara beni.
Her şey fani dünyada, bilirim hepsi geçer.
Ruhun özlerse eğer, hayalinde gör beni..

Garibim yad ellerde, yuvam yok gönüllerde.

Ay kara,güneş kara,inan sen doğmasaydın.
Gün kara bahtım kara,sen bana bakmasaydın.
Bağlanamazdım sana,cana can olmasaydın,
Ağlardım ağladıkça,gönlümde olmasaydın..

Yaşıyorken ölürdüm,inan yaşamasaydın.

Ben bendeki ben ile katiyyen ben olamam.
Kalbinde ben değilsem yüz beniyim o zaman.
Azatsız kölen gibi sende ben yaşıyorsam
Binbir kez ben olurum eğer gönlünde varsam.

Ben sende,sen de bende,o ben ler tek bedende.

Ne öfkelen ne de küs gönlün böyle istedi.
Yaptığın hareketle yürümezdi bilirsin.
Nedamet hisleriyle mücehhez olsam bile,
Virgülü düşünmeden nokta koydum bu aşka..

Vahlanıp suçlamakla huzura eremezsin.

Sana olan sitemim emin ol ki nazımdan.
Haz almak ister gönül sevdiğinin nazından.
Çalarken bin nağmeler gönüllerin sazından,
Dağlar bile yeşerir bağban olur hazından.

Suskun olun bülbüller sizlerde artık susun.

Her şeyde orta karar öyle istikrarlı ki,
Yıkıcı zannedilen sonbahar rüzgarları.
Hep hüzünler içinde her yaprağa bir şarkı,
Söyletmekte daima sonbahar rüzgarları.

Uzun zaman dallarda hakimiyet sürerken,

Aydınlık olan günler, yoksa gece mi oldu?
Varsın olsun ne çıkar? sonu yine sabahtır.
Çok içten duygularla, kendi kendime sordum,
Senden evvel ne idim? şimdi ise ne oldum.?

Her karanlık gecenin, nurlu olur sabahı,