Güneş misin,Ay mısın?
Bir ressamın fırçasında hayat bulan
Şu doğanın yansıması mısın?
Karanlığı aydınlatan bir mum
Karların içinde alev alev yanan
Bir gül goncası mısın?
Gün batımında üstüme düştü gölgen
Tıpkı sen gibi kokuyordu
Dudaklarıma yapıştı birden
Tıpkı sen gibi öpüyordu
herşey o kadar gerçekti ki
Son bakışın son duruşun
Son gülüşün kadınıdır O
Aşkın,sevdanın,mutluluğun
Değişmeyen yüzüdür O
Aşkın tadıdır O
Sen misin bunları söyleyen
Sen misin söyle
Gözlerime bakıpta söyle
Yüreğimi yakıpta söyle
Hadi söyle çekinme
Seni sevmiyorum de
Güneş doğacak
Güneş batacak
Ama sen olmayacaksın
Kokunu duyacağım
Yanımdaymışsın gibi
Her dakika her saniye
İstanbul artık dar geliyor bana sevgili
Her sokak arasında hayaline çarpıyorum
Her rüzgar çıktığında misk-i amber gibi
Kokunu boydan boya dört bir tarafta duyuyorum
Yemek yediğimiz,oturup eğlendiğimiz mekanlar
Ömrüm..
Ömründe hayat bulmadıktan sonra
Gözlerim..
Gözlerinde boğulmadıktan sonra
Sözlerim..
Dudaklarından dökülmedikten sonra
Sen,
Oyuncağı elinden alınmış bir çocuğun,
Gözlerinden akan iki damla yaşsın.
Sen,
Sokak lambası altında içilen,
Bir iskeleden diğerine geçerken
Serin suların üstünde vapurla
Bir elimde simit beslerken martıları
Onu düşündüğüme şahit ol İstanbul
Sırılsıklam olmuş bir halde yürürken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!