Gece bir yorgan misali
Örterken bugünde yeryüzünü
Ay gece nöbetini devralırken
Simsiyah ufukta güneşten
İnsanlar mecburmuş gibi
Güneş ağır ağır açarken
Gözkapaklarını gökyüzünde
Dalgalar acımadan döverken
Sahil kenarlarını her nefeste
Arılar iliğini kemiğini
Bu gece gözüme uyku girmiyor
hayalin gözümün önünden gitmiyor
aşk ibresinde sevdam tavan yaptıda
herkes ateşime bakıp hastaoldum sanıyor
bu gece yalnızlığım bitmek bilmiyor
Tek gerçeğim oldun bir anda benim,
Ellerinde ellerim,gözlerinde gözlerim,
Bana 'Seni Seviyorum' demeni özledim...
Hayatımın anlamı,gözümün nuru,tek gerçeğim,
Seni daha ne kadar bekleyeceğim,
Saçlarıma aklar düşene dek,yollarda mı olacak gözlerim,
Bir çocuk parkının
Salıncaklarında
Kaydıraklarında
Bana hep sahili, denizi, güneşi
Anımsatmış olan, kumsallarında
Bıraktım ben çocukluğumu
Uyma se ona ey gönül
Gitmek istiyorsa bırak gitsin
Seni sevmeyeni sende sevme
İstemeyene kapıyı göster çekip gitsin
Her gece onu düşünerek mi geçecek ömrün
Ben aşkı ve sevdayı
Gözümden akan
İki damla yaş ile gönderdim
Ben senin adını
Aklımdan geçen
Gün geldi
Teninde bir el gibi gezinen
Saçlarını aşkla savuran
Bir rüzgardan kıskandım seni
Gün geldi
Bir martı oluyorum
Denizin üstünde yürüyüp
İyi insanların atığı
Simit parçalarını toplayan
Bir otobüs oluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!