Halil İbrahim Keçebaş Şiirleri - Şair Ha ...

Beni bir gece yarısı terket
Gece gibi karanlık olsun gidişin
Gece gibi gözden ırak ve kimsesiz...
Hiç duyulmasın ayak sesin.

Yine ayrılık ve yine sonbahar
Aylardan sensizlik yaşanıyor
Hain bir gecede kaybettim seni
Semadan yüreğime kan damlıyor.

Biliyorum hiç kimse unutamaz

Harbediyorum ayrılığın bitmeyen ordusuyla
Zamanın arkasında ve geceler...
Harbediyorum, karanlıklar içinde bir asker
Vuruldukça dirilecektir yeniden

Harbediyorum sensizliğin bin başlısıyla

Karamsar bir gece yarısı
Saat on ikiyi vuruyor
Yüreğim sensizliği...
Şarkılar sanki dilsiz
Şiirlere kimse kucak açmıyor
Hasret intiharın eşiğinde...

Bahçemde otların arasında
Atılmış bir şiir buldum.
Üstü başı çamurdu,
Yorgunluktan zor konuşuyordu.
Belki de yıllardır ordaydı,
Yıllar, çok uzun yıllar...

Havada şiir kokusu var
Bir şair şiir yazıyor
Duyuyorum iniltilerini
Bir şair doğuruyor şiirini
Acılar içinde kıvranarak

Ben sana ait değilim sevgilim,
Sana ait değil bu beden;
Dar ağacında çarmıha gerilen
Acıların kamçısında yüreğim.

Ne Hızır gibi kurtarıcım gelecek

Seni düşünmekten uyuyamadım yine
Yorgun değilim boş hayallerden
İçime aydınlık dolar bu düşüncelerden
Her sabah böyle girerim yeni bir güne

Geceler beni çok iyi tanır

Nerde yalnızlık var hemen giderim
Hiç kimse yalnız kalmasın diye
Hatta şu kahrolası yalnızlığa bile
Bir tutam paylaşmak götürür yüreğim

Geceleri çıkarım keder avına

Şu bizim Kafdağı da
Garip bir yer vesselam.
O kadar yük biner üzerine,
O kadar insan taşır,
Bana mısın demez.
O kadar aşk yaşar,