Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Ayırma, yeşil gözlerini gözlerimden, bu akşam
Böyle sevgi ile saatlerce bak,asırlarca bak.
Aşkın ateşini kalbime boşaltarak yak.
Benim içimide kavurdu yaktı bu akşam.
Yorgunluktan gürültüden evrenden ırak.
Akşamı seyredeyim,yeşil gözlerin bakışlarında bırak.

Karlı dağın esen rüzgarından
Yanan bağrım söner mi bilmem
Havada uçup giden telli turnadan
Sevdiğim beni sorar mı bilmem

Sormadı beni şimdiye kadar

Bu gönüldür sever kimi kırmızı gülü
Kimisi de sever menekşe sümbülü
Karanfildir bazı aşıklarında sembolü
Bazı gönüllerde gönül verir çalıya

Gönül muhabbet ister yeni açmış gül ile

Övün ey ASKER övün, cihan durdukça övün
Tarihte düşmanına yenilmedin haksız bir gün.
Bir milletin Çanakkale’de destan yazdığı gün,
Hindu, yamyamın Çanakkale’de yüzdüğü gün

Sen savaşa girince kimse senle gelemez baş.

Aşkın ile yansam da sitem etmem yar sana,
Ateşlerde kalsam söndür diye demem sana.
Sitem etmem asla gönül küser ancak sana,
Sitem etmem sana gönül karşı çıkıyor bana.

Yanımda olmasan da aşkın yetiyor bana,

Kalkın turnalar bizim çok işimiz var
Gakkoşlar diyarına da uçuşunuz var
Arap babaya unutmayın ziyaretiniz var
Harput’tan Elazize selam verin turnalar

Malatya ovasına hemen inesiniz

Zaman değişmiş kimseye olmuyor güven
Kendini bilmeyen kişidir geçmişine söven
İnsanlar mi değişmiş zaman mı bilemen
İnsanı değerler geçmiş zamanda kalmış

Sevgim her zaman senden karşılık ister.
En güzel şekilde sevmeni gönülden ister
Vermeni kalpını sevgini,aşkını ister
Gönül bahçesini kadınım dikensiz ister.
İlk değil ama senden ikinci baharı ister

Candım ben Cananımı can buldum
Dostlarımla Bayram O Bayram ola
İki cihan güneşim benim o Sultanım
Kavuştuğumda Bayram O Bayram ola.

Ne hüzün ola ne keder ola birlik ola

Gönüllerdeki susuz çölleri
Rabbim vahaya cevir onları
Müslüman’ın önündeki taşları
Rabbim kaldır onları onları

Hakka gönül vermiş kulları