Say deseler sayamazken ihsanı;
Niye memnun etmez bunlar insanı?
Bu hal için şudur bende son kanı;
Kör değilse nankör mutlak şu beşer!
Kul verince bin teşekkür eder de;
Gayrisini yakıştırmaz bir merde.
Hak verir de her nimeti o ferde;
Ne hikmetse etmez şükür bu, bi-şer?
Sakız verse şayet ona bir çoban;
Minnet ile dolar taşar kul o an.
Mazhar iken ikramlara o her an;
Hamd etmeyi akıl etmez hiç beşer!
Mevla onu kılmış iken halife;
Uymaz asla hilafette selefe.
Ne denir ki böyle nankör halefe?
Küfrü ile sükût eder ve düşer.
Böylelerden ırak ol sen Abdullah!
Nankörleri sevmez zira o Allah.
İstiyorsan sonsuza dek sen felah;
Halka uyup olma asla pür-şer!
Abdullah Toroslu
14.09.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 14.9.2013 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mükemmel anlatımıyla
okuyucusunu yormayan
değerli bir eser olmuş
yazan elleri kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)