Şehir dedikleri bir kuru kalabalık, herkes birbirine yabancı
Köyden göçmüşler belli bir çoğu, çekiyor hesapsız sancı
Ne varsa satıp gelmişler şehre, yüreklerinde bir umut saplantısı
Ne bilsinler şehir bu kadar acımasız ve hoyrat kalmamış imkanları...
08.02.2006
Sevgili Müniş Abla....
Hayaldenizi'nde tanıdım ben Müniş'i
Sıra dışı espirileriyle
Sözünü sakınmadan sarfetmesiyle
Olduğu gibi kabullenmişlerdi
Ömrümün Son Deminde...
Buharlanmış pencerenin ardından
Meçhule yol alırken garip yüreğim,
Yanaklarımı ıslatıyor göz yaşlarım.
Alnımda birikmiş terleri silerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!