Haliçleşen Pazar Şiiri - Batuhan Kavak

Kilosu bedava olan yalanların
satıldığı pazarda kayboldum küçük bir çocuk gibi
yüzlerce kararmış yüz arasından geçerek
bakıyorum tezgahlarda satılanlara
kiminin karakteri kiminin namusu serilivermiş
birkaç kilo domatesin yanına
teyzeler ağır aksak ilerliyor pazar arabasına poşetleyip koyduğu bir tutam yalan duyguyla
küçük bir çocuğun sesi akustik yapıyor:
"seç al, seç al, seç al; aşkın kilosu bilmem kaç lira"
midem bulanıyor, ellerim titriyor
şarap gibi bir kenara konulup yıllarca güzelleşen aşklar
üç günde bozuluyor bu pazarda
çok çabuk tüketiyoruz her şeyi artık
sevgiyi, saygıyı, zamanı hatta bir paket çikolatayı
bir zamanların Haliçine benzetiyorum bu curcunayı
insanlar alışmış bu iğrenç kokan çağda yaşamaya
burunlarının direği sızlamıyor artık
kanıksamışlar
dışarıdan gelen anlar hortumla yıkasak
temizlenemeyecek kadar pislik dolu pazarın
rezalet kokusunu
Orhan Veli İstanbulu dinlerken atıf yapardı terlere
yok efendim, o ter vücut ısısını ayarlayan homoestazi değil
günlerce cesedi kaldırılmamış kadar kötü kokan
ruhların atmosfere zuhur ettiği koku
insanların dıştan sağlam gibi göründüğü ancak
içten içe çürüyen kalplerin ufuneti
insanlar terk eder mutlu olmadıkları yeri
ben de öyle yapmak isterdim işte
algida dolabından meybuz almaya koşan
çocuklar gibi koşmak isterdim
cipsinden bedava çıkmış çocukların heyecanıyla
soluğu alırdım celal abinin bakkalında
-gerçi haliçte yaşayan çocuklar bedavayı da yere atıyor şimdi-
saat 8'de yatağımdan fırlayıp yüzümü yıkamadan
Tsubasa'yı izlemek istercesine koşardım televizyon başına
yaz tatilinde göremediğim ilkokul aşkımı
okulun ilk günü görecekmişçesine koşardım
bu pazardan dışarıya
kaderin garip cilvesi midir
su birikintisine baktığımda kendimi görür gibi
seni gördüm
ve iman ettim su kadar şeffaflığına
hani küçük bir çakıl taşı atarsın da suya
dalga dalga yayılır ya
sen de böyle yayıldın işte sıkışıp kalmış ruhuma
pazarcı mehmet abinin sattığı çürümüş meyveler arasında
isyan edercesine duruyordun bu çağa
yurdu işgal edilmiş suriyeli gibi terk edecekken haliçi
İçimde bolşevik ihtilalinin ateşini yaktın
-bolşevik olmasam da-
sol yumruğumu kaldırarak devrim naraları attım
bir anarşist gibi tüm düzenini yıkmaya ant içtim
Haliçin
fidel ve che'yi yanıma almasam da olur
sen yüzyıllarca iklime direnmiş yazıtlar gibi
yüzyıllarla aşık atmış koca bir çınar gibi
dimdik ayaktasın
ben de sırtımı gövdene yasladığım proletaryayım
haliçleşen pazarda