Kim verir, kim!
Nasibini o insanların?
Talih! homurdanır, talih! ..
Derinliğinde tuzlu suların.
Her gün bir lokma ekmek
İçin çıkılır sefere.
Her gün yüzüne tükürülür,
Küfredilir kadere!
Yokluk sırıtır, yokluk! ..
Eskimiş ağların deliklerinde.
Sular düşünür,
Onlar düşünür,
Boyuna elleri ceplerinde.
Akşam iskele meyhanesinde
Daha ilk kadehle vurulur
Masaya yumruklar,
Onlar öyle insanlar ki;
Deniz gibi sarhoş olurlar.
Kayıt Tarihi : 23.12.2002 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!