Ben ne iyi düşünürdüm;
Tuttuğum kelebeklerin kanatlarını yolarak
Ben ne iyi düşünürdüm;
Ellerim günahkar ve korkak.
Avuçlarım azat edilmiyenlerle dolu,
Daha ağlamasını unutmamıştım o zamanlar,
Bir gün baktım ki, uçuvermişler;
Masmavi göklere benim olanlar.
Sonra günlerim çok hazin oldu,
Artık bir yaprak gibi yorgunum.
Şimdi bana ne oldu bilmem?
Boyuna neden yaşadığımı düşünüyorum.
Kayıt Tarihi : 4.11.2002 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!