Hali Terennüm Şiiri - İrfan Karapınar

Döner devran ki bilirim,tüm âlem canım benim
Sade yaran değil,cümle yaratılmış cananım benim
Felek güler,gün deveran eder,aşksa fermanım benim

Ben ki Yunus çeşmesinden demlendim yudum yudum
Ben ki Şeyh Galip’in Hüsn ü Aşk’ında hemhal oldum
Öyleyse,meyhane ehli bütün sarhoşlar rindanım benim

Değme gönlüm aksın sular gibi,coşkun ırmaklar gibi
Bakma,günah benle dosttur ki bütün dudaklar gibi
Semaya serilmiş sırları,hale hale melekler dermanım benim

Girdim erenler meclisine,sustum önce,sonra dillendim
Mecnun oldum da Kerem oldum da şiirlerde dellendim
Bir dost görsem de sarılsam,desem handanım benim

Göz ile görünmeyen,gönülden seyredilen cananı bile
Dünya hali denen ve sonra devşirilen hükümranı bile
Terkeyledim şu alemde ki bulutlar giryanım benim

Komaz alem beni ki gideyim,yüz süreyim,dileneyim
Nice çul üstüme semer oldu,dedim saraylarda silineyim
Bir fakirhanenin saf misafiriyim,garipler sultanım benim

Zamanın incelmiş bir yerinden kopartıp anıları,derdim
Bir bir iliştirdim görmez gözlerime,çıldırtıp ruhuma serdim
Komam şiir bahçesinde gezinsin,gazeller hayranım benim

Canan ki meşk sofrasında durmaksızın kadehler sunar bana
Dünya meyhanesinden sakiler gelir durur,şaraplar kanar bana
Göz ki görmez,söz ki dermez,bu garip muamma hicranım benim

Ağustos 2009