Hali perişan Şiiri - Hayati Dumlu Kalemsiz

Belli ki çok Acı çekmiş kaçışı ondan
Şaşırmış kalmış çaresiz hali perişan
Bakınca gözlerine donup kaldım o an
Evinden yurdundan olmuş hali perişan

Sahipsizmiş kimsesiz kaderi hiç gülmemiş
Kurduğu hayaller düşler ona yakın gelmemiş
Hayatın kurduğu tuzağa düşmüş görmemiş
Sığınacak bir kanat arıyor Hali perişan

Bir sevdiği varmış ona da vermemişler
Kuracağı yuvadan hayallerinden etmişler
Bunu da zamanla sever alışırsın demişler
Gençliğini burnundan getirmişler hali perişan

Çok çabalamış olmamış sevilip de sevmeyi
Sevmişse de sevilmemiş tadamamış sevgiyi
Belli ki beklenmedik birinden yemiş darbeyi
Aşktan sevgiden küsmüş hali perişan

Sordum dedim hayırdır nedir bu sendeki hal
Sorma dedi eziyet gördüm bende kalmadı mecal
Evliliği güzel zannetmiştim şeker şerbet bal
Göz nuru çeyizini bırakıp kaçmış hali perişan

Saçları tel tel salmış ince bele çok güzeldi
Yağmur dolmuş bulut gibi gözleri su süzerdi
Sanki Hazan vurmuş solmuş yüzü gazeldi
Rüzgâra kapılmış yaprak gibi hali perişan