Hâli Arz Şiiri - Mutlu Alkan

Ben hâlimi kime, kimlere arz edeyim ki
Herkes kendi derdine düşmüş de yanar
Kimin kapısını çalıp, kime ne deyim ki
Vardığım kul kapısından yok hiç bir yarar

Komşunun komşudan haberi yok artık
İnsanın kıymetiyse parası, pulu kadar
Evler yaşayan ölülerin olduğu mezarlık
Ahretlik yok ama dünyalıktan dolu var

Köyler boşalmış ve mahalleler kimsesiz
Samimi kul olan bir elin parmakları kadar
Yolda adam vursalar, görenler kör, sessiz
Öyle bir hâl ki bu, içi seni dışı beni yakar

Evlatlar kayıp, belki bayramdan bayrama arar
Akıllar durmuş, duran akıldan çıkar mı karar
Bir telaş ki sebebi yok sonucu ise zerre kadar
Nasıl bir hâl bu, her gün kayıp, her gün zarar

Üç beş dosttan başka, hâlimizi soran kalmadı
Değişir bu hâl, hangi gün var ki akşam olmadı
Sanıyor insan, kendisine verilen süre dolmadı
Nasıl bir hâl bu, şaşırdım bir türlü aklım almadı

Anladım ki hâlimi Rabbime arz etmeliyim
İstenecek ne varsa asıl Ondan istemeliyim
Arzuhalci aramayıp çıkmaz sokağın başında
Kulun kapısında boşuna beklememeliyim
05.02.2018