Halepçe, Dün ve Bugün
Ve zalim kuşandığı zulmüyle,
Kinini kustu Halepçe’de.
Kin, ölüm oldu, kan oldu.
Ölüm, gaz bulutlarıyla buluştu
ve yağmalandı insanlık.
Her nefes ölümdü Halepçe de.
Ölüm her canlıya uğradı,
bir zalimin dahliyle o gün,
Devrilen Anneler, Babalar
ve minik bedenlerdi.
Takatsiz kalan annelerinin kollarında..
Can veren minik meleklerdi.
masum bedenler annelerinin süt kokulu göğüslerinde
ölümü kokladı o gün orada.
O gün her canlı teslim oldu ölümün kollarına.
Ölüm Rablerine uçururken;
Zalimin zulmünün devam etmeyeceği
bir müjdeydi ve müjde aşikardı.
Esfeli safiline alçaldığı
Düştüğü çukurundan belliydi,
zülüm saraylarından alçalmıştı çukura,
Zülüm ve korkaklık kardeşti aynı zamanda
Alçaklık ve zalimin sonu
Bu gün,
Seyirlik bir anı oldu.
Sabredenlere
Atila Yalçınkaya
Atila YalçınkayaKayıt Tarihi : 18.3.2012 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (15)