Hiç gitmediğim, sokaklarında dolaşmadığım, insanlarını dahi tanımadığım bir şehrin enkazındayım.
Ciğerlerim yaşam azmiyle bütün vücudumu sımsıkı yakalayıveriyor.
Ellerim göğe yükselip bir dost eli arıyor.
Kalbimi lime lime eden
Leş kargalarından atılan o güllelerin ardından,
Her yıkımda bedenim bin bir tarafta yağmalanıyor.
Zihnimde; Mıh gibi sapladığım insancıkların çığlıkları inliyor.
İçin için ruhumu kemiren o kurtçuk,
Senin için yapamadıklarımızı soruyorum kendime.
Ey virane şehir!..
Hem çok yakınsın
Hem de gönüllerimizden silinmiş artık!
Cahit Akarsu
Kayıt Tarihi : 31.1.2019 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!